Diz Ardı Kirişi Sakatlanmaları
Diz ardı kirişlerine iki uyluğun arkasında bulunan kas lifleri seti diyoruz. Biz onları tek bir isim altında belirtsek de aslında üç farklı kastır. Bu üç kas şunlardır;
- Uyluk kemiği pazısı
- Kısmen zarlı
- Yarı kiriş
Diz ardı kirişi kasları pelviste bulunur ve oradan daha sonra dizin arkasına yerleştirilmek üzere dizine doğru ilerlerler. Büyük kasılma gücüne sahip güçlü kas lifleridir.
Oldukları kadar büyük bir şekilde kendilerini sakatlama kapasitesine sahipler. Diz ardı kirişlerinin temel sakatlıkları kas kasılmaları, yırtılmalar ve şişmelerdir. Şimdiye kadar, sonuncusu sporcular arasında en yaygın olanıdır.
En çok etkilenenler futbolcular, basketbolcular ve tenisçilerdir. Bunun ötesinde, ani başlama ve durma içeren herhangi bir fiziksel aktivite bu kaslara zarar verebilir.
Bu Sakatlanmalar için Risk Faktörleri
Dediğimiz gibi, diz ardı kirişleri çoğunlukla futbol, basketbol ve teniste sakatlanmalara yol açar. Bu kasların atlama veya yoğun frenleme ile aşırı yüklendiği diğer sporlar da risk altındadır.
Bununla birlikte, ilgili diğer risk faktörleri vardır;
Daha önce diz ardı kirişleri sakatlanmalarına maruz kaldıktan sonra: bu kaslar sakatlandığında, sakatlanmanın tekrarlanması daha olasıdır. Bu nedenle rehabilitasyon esastır.
Esnek olmamak: doğuştan diğerlerinden daha az esnekliğe sahip insanlar vardır. Bu durum patolojik değildir, ancak bağ ve kas burkulmalarını destekler.
Dengesizlik: bu kavram spor biliminde bilim adamları ve uzmanlar tarafından tartışılmaktadır. Teorik olarak, uygulanan egzersiz kuadriseps gibi ön kasları ve daha az sırt kasları geliştirirse uylukta bir dengesizlik oluşabilir. Uyluğun önünde daha fazla güç varsa, bu aşırı yük diz ardı kirişlerini sakatlayacaktır.
Diz ardı Kirişleri Zorlanması ve Sınıflandırılması
Diz ardı kiriş zorlanması bu kas grubunun en yaygın sakatlanmasıdır. Ancak, tüm zorlanmalar aynı değildir. Farklı şiddet seviyeleri vardır;
- Birinci derece: Hafif gerilme. Sporcu için semptom hafif bir rahatsızlıktır, ancak alt ekstremitenin hareketliliği korunur. Fiziksel aktivite devam edebilir ve spesifik ağrının sakatlanmadan birkaç gün sonrasına kadar belirgin hale gelmemesi bile mümkündür. Tedavi sadece lokal soğuk press ile yapılır.
- İkinci derece: Orta şiddette bir sakatlanmadır. Kas liflerinin gerilmesinin ötesinde, kas boyunca yırtıklar veya kopmalar da görülür. Birinci dereceden daha fazla acıtır ve iltihaplanma ve ödem eşlik edebilir. Sakatlanma meydana gelir gelmez sporcunun onu algıladığı ve aktiviteyi durdurmaya zorlanması yaygındır.
- Üçüncü derece: Burada sakatlanma ciddi olarak sınıflandırılabilir. Lifler açıkça parçalanmış ve bir yırtılmaya benzemektedir. Tendonların kemiklere yerleştirildiği yer hasar görebilir, bu da şiddeti arttırır. Kasın hareket kabiliyeti büyük ölçüde etkilenir ve ağrı, gerçekleştirilen herhangi bir aktiviteyi keser.
Diz ardı Kiriş Sakatlanmalarının Tedavisi
Bir diz ardı kiriş sakatlanmasını doğrulamak için bazı görüntüleme testleri yapılmalıdır. Yumuşak doku ultrasonu veya MRI olabilir. Göreceğiniz şey şişmiş veya yırtılmış bu kas liflerindeki değişimdir.
Semptomlar bazı durumlarda tıbbi tanıya doğru bir şekilde rehberlik etse de, onaylamak için görüntüleme testleri önerilir. Lezyonun varlığının tanısı konulduktan sonra tedavi planı başlatılır.
İlk terapötik önlem dinlenmedir. Sporcular en az bir hafta antrenman yapmayı bırakmalıdır. Sakatlanmanın şiddeti dinlenmenin gerekli olup olmadığını belirleyecektir. Buna ek olarak, bandaj, lokal soğuk uygulama ve ayağın yüksekte tutulması belirtilir.
Bu önlemler, en yoğun olan ilk haftanın ağrısını hafifletmelidir. Bir tıp uzmanı, daha fazla rahatlık için talep üzerine bazı analjezik veya anti-inflamatuar gerekip gerekmediğini belirler.
Ağrı kaybolduğunda, iki bölümden oluşan rehabilitasyonun başlangıcı düşünülür. İlk bölümde, kasın geneli üzerine çalışılır. Bu, liflerin normal fizyolojilerini geri kazanmaları için güçlendirici bir aşamadır.
Öte yandan, ikinci bölümde belirli spor için kas yenileme var. Örneğin bir futbolcuya ve bir tenis oyuncusuna yaklaşımda farklılıklar olacaktır.
Son olarak, sadece çok ciddi vakaların cerrahi müdahale gerektirdiğine dikkat edilmelidir. Bunlar olağanüstü olaylardır ve yaygın değildir. Tabii ki, bu her zaman bir doktor tarafından değerlendirilmeli ve karar verilmelidir.
- Scarfó, Ricardo L. “Lesiones musculares: distensiones de los isquiotibiales.” Revista Digital. Buenos Aires 5.25 (2000).
- da Silva Dias, R., and A. Gómez-Conesa. Síndrome de los isquiotibiales acortados. Fisioterapia 30.4 (2008): 186-193.
- Domínguez-Gasca, Luis Gerardo, and Luis Gerardo Domínguez-Carrillo. Ruptura total de isquiotibiales mediales. Acta médica grupo Ángeles 9.4 (2011): 204-210.
This text is provided for informational purposes only and does not replace consultation with a professional. If in doubt, consult your specialist.