Yüksek İrtifa Eğitiminin Kalp Sağlığı Açısından Yararları

Yüksek irtifa eğitimi zaman içinde bireylerin dikkatini çekmiş ve sıkı bir takipçi kitlesi oluşturmuştur. Yavaş yavaş, artık sadece her hava koşullarında bu eğitimi yapan dağ fanatikleri için ayrılmış bir etkinlik değil, herkesin yapabileceği bir aktivite haline geldi.

Bu durumda dağların farklı yaşlara ve fiziksel koşullara sahip bireylere açıldığını söyleyebiliriz. Yüksek irtifa faaliyetleri popülerlik tabanlarını artırmak için yeterince çeşitlendirilmiştir.

Ve gerçek şu ki, eğitim ile birlikte çoğu zaman manzaraların ve doğal güzelliklerin tadını çıkarma ödülüne sahip olabiliriz. Deniz seviyesinde veya düz zeminde koşmayan ya da yürüyemeyen birçok kişi için vadiler ve dağlar bulma olasılığı çok cazip gelebilir. 

Bunun ötesinde, genel nüfustaki irtifa eğitimindeki artış beraberinde şu soruları da gündeme getirmiştir. Herkes için faydalı mı? Kronik hastalıkların taşıyıcıları ne olacak? Kalp hastası dağ koşucusu olabilir mi? Duruma biraz daha yakından bakalım.

Yüksek İrtifa Eğitimi ve Kırmızı Kan Hücreleri

Yüksekte antrenman yaparken, vücuttan normal düzenden biraz daha fazlasını talep ediyoruz. Bu durumlarda acil olan, oksijen konsantrasyonundaki düşüştür. Deniz seviyesinden ne kadar yüksek olursak, solunum sistemi için o kadar az oksijen bulunur.

Yüksek irtifadaki ilk eğitim, onu uygulayan kişi için oldukça yorucu olabilir, özellikle de deniz seviyesinden hiç ayrılmayan ya da bu tarz sporları çok sık yapmayan bir kişi ise.

Bununla birlikte, irtifa eğitimi bir rutin ve sabit yapılır hale gelirse, vücut uyum sağlamaya çalışır. Oksijen eksikliğini telafi etmek için yürüttüğü ilk reaksiyonlardan biri daha fazla kırmızı kan hücresi üretmektir. Yüksekte düzenli olarak antrenman yapanların normal insanlardan% 20’ye kadar daha fazla kırmızı kan hücresi olabilir.

Dağlarda egzersiz yapmak da miyoglobin adı verilen bir proteinin verimliliğini arttırır. Miyoglobin kasların içinde bulunur ve kas hücreleri olan miyositler arasındaki oksijen taşıyıcılığı görevini üstlenir.

Tüm bu değişiklikler egzersiz metabolizmasını etkiler. Yüksek irtifalı sporcular ilk antrenmanlarına aerobik metabolizma yaparak, yani kaslarını çalıştırmak için çok fazla oksijen tüketerek başlar.

Antrenman ilerledikçe ve eritropoietin (EPO) arttıkça, kırmızı kan hücreleri miktar olarak artar ve metabolizma anaerobik hale gelir. Kas daha verimli hale gelir, daha az oksijen tüketir ve gerekirse daha fazla oksijen kullanılabilirliğine sahip hale gelir.

Hafif Kardiyak İçin Yüksek İrtifa Eğitimi

Sağlıklı bir insanın kalbi, yüksek irtifa eğitiminden açıkça yararlanır. Oksijen kullanımı daha etkili hale gelir ve dayanıklılığı artırır. Benzer şekilde, metabolizma da aerobik olandan anaerobik’e değişir.

Hafif kalp hastaları için de faydaları vardır. Bununla birlikte eğer birey hasta ise, normal ejeksiyon fraksiyonunu koruyan bir kalp hastası olmalıdır; diğer bir deyişle, sol ventrikülü dolaşımda bırakan kan miktarının normal aralıkta olduğu anlamına gelir.

Güvenlik gereklilikleri yerine getirilirse, kişi deniz seviyesinden 2.500 metreye kadar yüksekliklerde antrenman yapabilir. Orada da koşullar, egzersiz için sahip olduğunuz özel toleransınıza bağlı olacaktır. Bununla birlikte, deniz seviyesinden 1.000 ila 2.000 metre yüksekte olmak, daha önce kalp krizi geçirmiş olan bir bireye yarar sağlayabilir.

Ejeksiyon fraksiyonlarını korudukları ve tıbbi kontrol altında oldukları sürece kalp krizi geçirenler yüksek irtifa eğitimine katılabilirler. Tabii ki, profesyonel sporcuların seviyelerine ulaşmayacaklar, ancak durumları için net faydaları olan oksijenasyon kapasitelerini artıracaklardır.

Bazı Riskler

Her zamanki gibi, yine, belirli güvenlik koşullarını karşılayan hastalar için faydalardan bahsediyoruz. Örneğin, normal bir ejeksiyon fraksiyonu ve egzersize kanıtlanmış bir toleransa sahip olan hastalar.

Kalp yetmezliği olan birisinin dağlarda antrenman yapması riskli olacaktır, bu durumda kırmızı kan hücrelerindeki artış yeterli olmaz, çünkü genel olarak dolaşım başarısız olur. Kalbin patolojisinin hiper pıhtılaşma sorunları ile ilişkili olması da risklidir, çünkü kırmızı kan hücrelerinin miktarı arttıkça kan kalınlaşır.

İrtifa hastalığı da dikkate alınması gereken bir faktördür. Her ne kadar genellikle deniz seviyesinden 3.000 metreden yüksekte olunduğunda görülse de, bazıları yaklaşık 2.500 metredeyken etkilenebilirler. İlk semptomlar fark edilir edilmez kardiyak hastalığı olan kişinin inişe geçmesi tavsiye edilir.

Sıcaklık bir diğer önemli konudur. Dağlarda hava daha soğuktur, daha az derecede rüzgar titremesi vardır ve soğuk vazokonstriksiyon üretir. Hava bir kontrendikasyon değildir, ancak bu alanda kardiyak hastalar için düzgün bir barınak gerekir ve daha fazla önlem alınması önerilir.

Sonuç olarak

Kalp hastası olan bireyler dağ tutkunları ise yüksek irtifa eğitimi uygun bir seçenektir. Kardiyolojik tanıdan sonra tutkularını gelişmiş bir yaşam kalitesi ile birleştirebilirler.

Bu sporcular her zaman genel klinik durumlarını takip edecek bir sağlık uzmanından tavsiye almalıdır. Minimum gereksinimler karşılanırsa, herhangi bir risk ya da rahatsızlık olanağı büyük ölçüde kalkar.