Sporda Fikri Mülkiyet

Spor karşılaşmalarına ve yarışmalara duygusal bir şekilde bakıldığı zamanlar geride kaldı. Bir maç ya da yarışma sırasında, her zaman belirli bir miktar irrasyonel fanatizm vardı, taraftarların favori takımlarına ya da atletlerine karşı “sevgisi” önemliydi. Fikri mülkiyet ve bu kavramın ima ettiği hiçbir şeyin daha önce sporda yeri yoktu.

Fikri mülkiyet fikri hiçbir zaman bir sohbet konusu olmadı; Ancak, 20. yüzyılın ikinci yarısından bu yana, bu durum nispeten ilerici bir şekilde değişmiştir. Televizyon ve canlı yayınların ortaya çıkışıyla birlikte bu artmıştır.

Televizyon çağından beri, spor etkinlikleri stadyumun çok ötesine geçecek sayıda izleyici edinmiştir. Bölgesel ve ulusal sınırlar o dönemden beri bulanıklaştı ve şimdi hemen hemen tüm spor karşılaşmaları küresel duruma geldi.

Sporun ötesinde

Sporda fikri mülkiyet haklarının sürekli artması, bu kavramın kendisini dünyadaki hemen hemen herkesin günlük yaşamlarında nasıl oluşturduğunun “doğal” bir uzantısından başka bir şey değildir.

Gözlerimizi açtığımız ve yataktan kalktığımız andan günün sonunda odalarımıza döndüğümüz ana kadar, telif hakkı veya patent kuralları ile yönetilen nesneler, ürünler ve eşyalar ile sürekli etkileşim halindeyiz.

Patent yasaları gerçekten de yaratıcıları korumak için doğmuştur. Patentler, yaratıcıların icatlarından, inovasyonlarından veya tasarımlarından elde edilen ekonomik faydaları almalarını sağlamak içindir.

Ancak, bu düzenlemeler güçlenirken, etrafına kazançlı bir “endüstri” inşa edildi.

Ne yazık ki, “romantikler”, 21. Yüzyıl sporlarının orijinal özünü kaybettiğini ve büyük şirketlere satıldığını iddia ediyor.

Daha pragmatik olanlar, fikri mülkiyet için kaynak üretme yeteneğinin, sporun günümüzdeki kitleselleşme ve modernizasyon seviyesine ulaşmasını sağlayan şey olduğunu savunuyorlar. Her durumda, sporun küreselleşmesi fikri mülkiyetin müdahalesi olmadan mümkün olmazdı.

Sporda fikri mülkiyet kapsamı

Sporda fikri mülkiyet konusunun kapsamı sınırsız gibi görünüyor. Aslında, hemen hemen her türlü fiziksel aktivitenin uygulanmasını içeren her şey bir patentin koruması altındadır.

Profesyonel sporda bu özellik daha da belirginleşir. Bazı açıklayıcı örnekler vermemiz gerekirse: Dünyadaki hiçbir televizyon etkinliği Super Bowl’dan (Amerikan Futbolu Şampiyonluk Müsabakası) daha fazla gelir elde etmiyor.

Ayrıca, Real Madrid veya New York Yankees gibi takımlar dünyadaki en değerli markalar arasında.

Ayrıca Roger Federer veya Cristiano Ronaldo gibi insanlar, ödül ve rekorlar kazanan diğer seçkin sporcularla birlikte markalaşıyorlar.

Sporcuların isimleri bile Nike veya Adidas gibi markalar kadar değerli ve karlı.

Patentler, ticari markalar, tasarımlar ve telif hakkı

Spor ayakkabılar, fikri mülkiyet haklarının sporda kontrol ettiği her şeyin en açıklayıcı örneklerinden birini temsil eder. Bu sadece küçük bir parçasıdır:

• Patentler: buluş sahibine, buluş sahibinin rızası olmadan başkalarının buluşu yapmak, kullanmak, satmak veya ithal etmemesine dair bir hak tanır. Temel olarak, diğer markaların bir ürün oluşturmak için kullanılan malzeme veya teknikleri kopyalamasını önler. Ayrıca, genellikle oldukça spesifiktir. Sonuçta, bir koşu ayakkabısı hiçbir zaman bir futbol ayakkabısı ile aynı tasarıma sahip olmayacaktır.

• Tasarım: estetik ve görsel kısım (görünüm ve değer farkına dair özellikleri) de korunmalıdır. Renkler ve rakamlar spor pazarlamasının hayati bir parçasıdır.
• Marka: Bu belki de en bariz unsurdur. Bazı şirketler her zaman koruyacakları bir ün kazanmışlardır.
• Telif Hakkı: ürünün kendisinden daha fazla, bu bölüm ayakkabının “satılması” için kullanılan ve slogandan kullanılan ifadelere, grafik ve görsel-işitsel malzemelere kadar her şeyi içeren tüm reklam stratejilerini izler.

Günümüzde, bu ürünlerin yaratılmasının ardında fikri mülkiyete sahip olmak sporda giderek önem kazanmaktadır. Bu nedenle, mevcut mevzuatı güncellemek için halihazırda bir taslak yasa tasarısı bulunmaktadır.